گم کرده ره... + شما هایی که هستین خیلی خوبین واقعا، خیلی:*

وبلاگ نیمه متروکه ى من و اون همه کامنت براى پست قبل؟

مهربانانه و نامهربانانه... کنار هم! (هر دوش خوشحالم کرد، چون نشون میداد شما ها هنوز اینجایین)

دو راهى بنده بحثش ازدواج و ادامه تحصیل نبود، ادامه تحصیل صرفا یک مثال بود! من بین دو تا شرایط بسیار متفاوت گیر کردم، همین. انتخاب بین دو موردى که اصلا ربطى به هم ندارن و در عین حال مسیر زندگیم رو تغییر میدن مرددم کرده، توى پست قبل بسیار واضح نوشتم دو راهى من یه دو راهى ساده مثل ادامه تحصیل یا شاغل بودن نیست، اما گویا اونقدرى که باید واضح نبوده!

 کامنت هاى پست قبل رو تایید نمى کنم، اگر حرفى هست اینجا بگید بعد همه رو تایید خواهم کرد زنده باشم ان شا لله(کامنتهاى خصوصى بیشتر از عمومى بودن، من جواب کامنت هاى خصوصى رو نمیدم چون شرایطش رو ندارم)

راستى اگر تو دنیاى حقیقى می شناسیدم این پست رو نخونید، هم کلیشه ست، هم حوصله سر بر:دى :)))

 لازم شد توضیحى بدم و اشاره کنم به این مساله که من اصلا قصدم صحبت درباره ى ازدواج نبود، صرفا خواستم براى خودم بنویسم که یادم بمونه، اما با خوندن کامنت هاتون که بعضی بسیار محترمانه و بعضى! هم...... فکر کردم لازمه توضیحاتى بدم ضمن اینکه تاکید کنم من قرار نیست ازدواج کنم، نگرانم نباشید(من قبل از خواهرم ازدواج نمى کنم، هر وقت ایشون متاهل شدن بهتون اطلاع میدم:دى)

من نمى دونم انتخاب منطقى شما چه هست و دلیلى هم نداره بدونم، انتخاب منطقى من هم بهتره توى دل خودم بمونه(فاکتورهاش) من فقط از اتفاقات دور و برم یه جمع بندى براى خودم کرده بودم. اصلا قصدم نکوهش ازدواج سنتى و عاقلانه یا عاشقانه نبود حتی... که اینطور برداشت شد.

ببینید، خیلى رو راست با خودم صحبت مى کنم شما هم مى تونید بخونید و بشنوید. مثلا من روزى با کسى آشنا میشم که شرایط مالى نسبتا خوبى داره و کار معمولى نیز هم... (از نظر خودم خوب) ایشون ساعات کار طولانى دارن، ماموریت هاى خارج از استان هم(دوستان من چنین خواستگارى ندارم، صرفا دارم درباره ى یک شرایط خیالى با خودم و احتمالا شما صحبت مى کنم!) و طبیعتا زمان زیادى براى رفتارهاى عاشقانه اى که از سایر هم سن و سالها میبینم ندارن، علاقه اى هم ندارن که اگر داشتن با کسى دوست میشدن که عاشقش شدن و بعد ازدواج مى کردن!!! ضمنا ایشون از اونجایى که منطقى هستن من رو براى پیشرفت بیشترشون انتخاب کردن،

من یه انتخاب عاقلانه داشتم از نظر خودم و جوانب رو هم در نظرگرفتم، اما به اینجاش فکر نکردم که ایشون یک انسان منطقى هستن و آدم هاى منطقى هم کمتر درگیر عواطف و احساسات میشن، من حق ندارم زندگى خودم رو با دوستم که عاشق شده مقایسه کنم، اونها فراز و نشیبهاى بیشترى خواهند داشت و هیجان بیشتر نیز هم(منتها شیرینى هاى خاص خودش رو داره اون نوع انتخاب... ) که ممکنه من و هر کس دیگه اى رو گرفتار خودش کنه

من فقط براى خودم نوشتم که اگر قصدم داشتن یه زندگى منطقیه، حق ندارم ازش انتظار یه زندگى فوق رمانتیک از این سبک ها که هر هفته برام گل بخره داشته باشم! اقلا من تو خانواده و دور و برم مردهاى منطقى اینجور کارها نمى کردن، حالا اگر همسر شما این کارو براتون میکنه که چه عالى، مبارک هم باشید. 

چقدررر پر حرفى کردم:دى