بى جون و امیدوار

مى دونى؟ من جاده انزلى رو دوست داشتم، چون تو روزاى خوبم زیاد ازش گذر کرده بودم... 

حالا سالهاست که از اون روزها میگذره و  من روزای زیادی رو از بالای ساختمونمون به ماشیناى در حال گذر نگاه مى کنم، یعنى تو این ماشینای رهگذر کسى هست که حال دلش مثل حال دل اون روزاى من باشه؟