حمام روح

شب قدر، حمام روحه... 

تو میگى نیست؟

 امسال وقتى جوشن کبیر مى خوندم، وقتى به فراز ٦٩ رسیدم چشام تر بود... 

به صفحه ى مفاتیحى نگاه کردم که بچه هاى شریف و صنعتی اصفهان هدیه ش کرده بودن به خانواده ى ما، که خانواده ى حامد بودیم... اون بچه ها دوستاى حامدمون بودن

وقتى به فراز ٦٩ رسیدم اون بالا صفحه ى ٤٤٤ رو نشون میداد، دیدن ٤٤٤ و ٦٩ کنار هم حالمو خوب کرد، یاد حرفهاى گفته و ناگفته م با شباهنگ افتادم که مثلا یه وقتایی نمیدونم چی میشد بهش پیام التماس دعا میدادم و بر عکس... 

من واقعا قصد نداشتم هیچى از خدام بخوام، سالهاست نمی خوام یعنی به طور واضح چیزی نمی خوام، مثلا نمی خوام فلانی دوست ترم داشته باشه، یا نمى خوام با فلانی آینده ى مشترکى نصیبم کنه، از همین دعاها که جوونا باید بکنن که اگه نکنن اصلا جوون نیستن از نظر من... که زندگى و جوونى یعنى همین دعاها و من دوست داشتم از این دعاها تو دعاهام باشه.

شباهنگ یه بارى بهم گفته بود تو براى من دعا کن و من براى تو، بگذریم که اخرین اتفاق خوبی که منتظرش بودم تموم شد و مثل همه ى دفعات دیگه که دلم دوچرخه قرمز کوچولوى معمولى می خواست و بابام برام دوچرخه بهتر وگرون ترى مى خرید، اصلا همه داراییشو میداد و اونى که نمى خواستم رو برام مى خرید و با این کارش حالمو مى گرفت باز حالم گرفته شد، خدام همین کارو کرد، من مى دونم  خدا جان بهترشو کنار گذاشت برام، اما حسرتى رو دلم گذاشت که نباید... 

خدایا، میشه اقلا داغ حسرت رو از روى دلم بردارى؟ بازم براى خودم نمیگم، واسه خاطر اونم هست که میگم، حالا که اونى که نمی خواستم شد، اقلا بردار داغشو منم قول میدم محکم تر باشم، پاک کن این کدورتو، بذا ببخشم، من به زبون گفتم بخشیدم و نبخشیدم... خدایا منو ببخش که اینم، ببخش منو

+ مى دونم یه روزى با حال خیلی خوب میام اینجا و میگم حالم از همیشه بهتره:) 

مطمئنم اینطورى میشه... 

+ وقتى به پارسال نگاه مى کنم و میبینم که زنده م مطمین تر میشم از حضور خدا... من باهاش نبودم، اما اون باهام بود.