خانواده ی خنده دار ما

ما خانوادگی آدمهای باحال و بامزه ای هستیم، اگر مخالفید خب من هم با شما مخالفم و این با آن در... چون ما اساسا بانمک هستیم و اتفاقات خنده دار پیگیر ما... روزانه هزار و شونصد تا اتفاق خنده دار برای تک تکمان رخ می دهد و بعد شبها در دور همی های خانوادگی تک تک خاطراتمان را برای هم بازگو می کنیم. یکی از اینها تفاوتهای لحنی، گویشی و خطاهای زبانی هستند و چقدر هم همگی دوستشان داریم.

مثلا دایی می گوید رییس جدیدشان لهجه و لحن جالبی دارد و آخر افعال جمله ش یک عدد ی و آ می گذارد. مثلا می گوید آقای فلانی من از همین محصول پیشتر گرفته بودمیا، به بچه ها هم گفته بودمیا... و بعد مدتها ما همگی به لحن و لهجه ی آن مفلوک در خانه صحبت می کنیم تا روزی از سرمان بیفتد. تازه آن روز ممکن است سالهااا بعد باشد، مثلا پسوند "شون" را از همسایه ی مازنی دزده ایم و به یادگار داریم و میگیم بریم خونه ی مائده شون؟! :دی چون آنها اینطور می گفتند. یا همسایه ی خرم آبادی و لکمان هربار ما را جلوی در خانه میدید می گفت خواهش می کنم بفرمایید داخال و به این طریق از ما دعوت می کرد به داخل منزلشان برویم و ما هنوز که هنوز است وقتی کسی می آید جلوی درب خانه مان با لحن آن بانوی بزرگوار می گوییم بفرما داخال و یا ما سالهاست شیر موز را چیز دیگری می خوانیم چون همکار قدیمی صومعه سرایی بابا به شیر موز چیز دیگری می گفت که احساس می کنم ممکن است بی جنبه ها به منظوری که نباید بگیرند و اینجا نمی گویم که چه می گفته و ما حرفش را دزده ایم و حالا همه ی خاندانمان شیرموز را به آن اسم می شناسند دیگر. یا همه مان می دانیم دعوا فعلش گرفتن نیست ولی جز من همه در خانه دعوا گرفتن را به دعوا کردن ترجیح داده و به رسم گیلک زبان ها دعوا را می گیرند جای اینکه بکنندش ولی من می گویم حقش نیست که دعوا را بگیریم و حقش است که دعوا را بکنیم. یا از اذان بگویم که همه می دانند اذان را نباید زد و اصلا چقدر اذان و قرآن را باید ارج نهاد منتهی ترجیح می دهند وقتی صدای اذان را می شنوند بگویند اذان زد مگی؟ اذان زد؟ و البته که می دانند اذان را می گویند و نمی زنند، دقت کرده ام و دیده ام که در میان گفته ی همه ی دوستان رشتیم اذان را می زنند و دعوا را می گیرند و این حقیقتی بس خنده دار است. از ترک زبانها هم بگویم که گاهی ترجیح می دهند جای پیاده شدن از ماشین بگویند از ماشین میفتم یا همچو چیزی؟

خیلی خوبیم ما، دوس داریم خودمون ایرونی ها رو با این الفاظ عتیقه پتیقه ^-^

 

یکی از اقوام خیلی نزدیکم به قاچ کردن می گوید خاج کردن و آن یکی فامیل نزدیکم به پلاستیک فریزر می گوید کیسه fereyzer و دیگر فامیلهایی که یک رگشان به انزلی بر میگردد به تیغ ماهی می گویند سیخ ماهی =))) شما هم اگر از این بامزه ها دارید بگویید که وارد دایره لغات خانوادگیمان کنیمتان:دی

+ بسیار سرم شلوغ است و پست هم جهت ثبت و اندکی در کردن خستگی نگاشته ام ؛)