عطرها، صداها و دست ها...

خونمون بوی پرورشگاه مژدهی میده، همیشه پرورشگاه همچو بوی عجیبی داشت. بوی شوینده ی عجیبیه شاید، یا بوی آشغالی که از دیروز تو آشپزخونه ی کوچولوی کارگاهمون مونده... 

+ من عطر آدمها خوب تو ذهنم می مونه، حتی بوی عرق آدمها رو از هم تشخیص میدم(البته اگه پیش بیاد که بوی عرقشون رو حس کنم)، من صدای آدمها عجیب تو گوشم می مونه اونقدری که می دونم وقت گفتن میم کمی تلاش می کنن مثلا یا حرف خ رو خیلی سخت ادا می کنن و خش دار و در آخر من دستهای آدمها رو خیلی خوب به یاد میارم، فرم دستها و حرکات دستشون... یادمه اولین بارهایی که با هم صحبت کرده بودیم به بابالنگ درازم گفته بودم عکس از دستهاش بده و این نشون از اهمیت بالای دستها برای من داره، خدا بیامرزه اون روزهای خوب و خیلی خوب رو